Büyülü Yolculuk

Büyülü Yolculuk Bir patika keşfetmişti, pek fazla kimsenin bilmediği. Ara sıra çok yalnız kalmak istediğinde bu patikadan ormana gidiyordu. Birgün yine çok üzgündü, ormanın yolunu tuttu. Alacakaranlıktı... O karanlıkta korkarak ilerlemeye çalışırken etraftan duyduğu baykuş ve yılan sesleri, kurtların uluması, çalılıkların içinden gelen tuhaf çıtırtılar ve biraz uzaklardan gelen gök gürültüsü sesleri gerçekten de ürkütücüydü. Çakan şimşekler arada bir bu toprak yolu aydınlatırken oluşan tuhaf gölgeler sanki kendisini takip eden birer kötü ruh gibilerdi. Bunlar gerçek miydi acaba, yoksa aklının oyunları mıydı...

Bu kadar korkunun içinde nefes nefese ve terleyerek bir bilinmezliğe doğru giderken, garip, kaba kaba kahkahalar duymaya başlamıştı. Geri dönemiyordu hatta arkasına bile bakamıyordu. Derken yolun sonuna vardı. Karşısında kocaman heybetli bir ağaç vardı. Ayışığı bu ağacın tam üstüne düşüyor ve onu aydınlatıyordu. Daha sonra ağaç birden kımıldamaya başladı. Ne olduğunu anlamadan bir dal uzandı ve onu belinden yakalayıp kaldırdı. Çığlık attı ama kimse duyamazdı onu.

Ağaçla gözgöze geldi. Yaşlı koca ağaç homurtulu bir sesle: "Seni yememem için bana bir sebep sun ey ademoğlu!" dedi. Çocuk hıçkırıklar içerisinde ağlayarak ağaca cevap verdi: Kulağına söylemek istiyorum. Ağaç bunu kabul etti ve onu kulağına doğru yaklaştırdı. Çocuk ağacın kulağına fısıldadı... "Hmm" dedi koca ağaç, "bu çok bilgece bir cevap. Pekala ademoğlu bu kez seni bırakıyorum, yalnız bi daha buraya gelmeyi düşünme bile." Çocuk evine doğru koşmaya başladı. Koşarken gözyaşlarının düştüğü her yerden anında ağaçlar bitip büyüyordu bu gizemli patikada. Sonunda evine vardı ve yatağına girip yattı, yorganı üzerine çekti. Her şeyi unutmak üzere uyudu. Peki o koca ağaca ne dedi ve elinden kurtulmuştu acaba? Ağacın kulağına söylediği şuydu: Ey ulu ağaç ben çok küçük olabilirim sana göre ama senden daha güçlüyüm, yeşermemiş umutlarım var çünkü! Hayallerim gerçekleştiğinde her biri senden daha büyük birer ağaç olacaklar birgün, sonunda da bir orman, eğer beni yemezsen...